"Ludzie sierpnia to powieść inicjacyjna. Jej tytuł odnosi się do tych Rosjan, którzy 30 lat temu byli przeświadczeni, że ich kraj uwolni się od mrocznej komunistycznej przeszłości i podąży ku świetlanej demokratycznej przyszłości".

"Autor pamięta upadek Związku Sowieckiego. Już jako czternastolatek zaczął uczestniczyć w ekspedycjach geologicznych w Rosji i Kazachstanie. I to, co przeżył w trakcie tych eskapad, potem znalazło odzwierciedlenie w jego twórczości. Dlatego nie będzie przesadą traktowanie jej nie tylko jako świetnej prozy, ale i jako cennego świadectwa".

O Ludziach sierpnia pisze Filip Memches.

... Kiedyś stanie się klasykiem, a jego proza znajdzie miejsce w antologiach, moszcząc się między Pasternakiem a Nabokovem. Dziś jest objawieniem, świeżym i bolesnym jak biały od soku pień złamanego drzewa, trzaśnięta kra, rozłupana geoda...

... Lebiediew pojawił się w drugiej dekadzie XXI wieku, ponieważ nie sposób byłoby bez jego książek pojąć długiego rosyjskiego stulecia...

✒Wojciech Stanisławski, tym razem po lekturze Ludzi sierpnia, serwuje nam po raz kolejny rzecz o Siergieju Lebiediewie. Trudno ograniczać te artykuły do kategorii recenzji... Polecamy Państwa uwadze tę refleksję, bo ważne to spojrzenie nie tylko dla samego pisarza, ale dla nas wszystkich, jego czytelników...

📢Mistrzowski autor, mistrzowski tłumacz Grzegorz Szymczak, mistrzowska krytyka.

("Sieci", wrzesień 2021)

W ramach "angelusowych przedbiegów" Siergiej Lebiediew gościł we wrocławskim klubie Proza. Rozmowę prowadziła Jana Karpienko. Zapraszamy do wysłuchania:

Tłumaczenie - Anna Ursulenko.

Organizatorzy:

• Klub Proza
• Literacka Nagroda Europy Środkowej Angelus
• Wrocław Miasto Literatury
• Wrocławski Dom Literatury

Do kupienia w naszym sklepie internetowym!

Karim Miské, autor wydanej przez nas książki Arab Jazz oraz Marc Ball, reżyser i Pierre Singaravélou, historyk, stworzyli wyjątkowy film, który oczyma kolonizowanych narodów przedstawia 150 lat walki o wolność. Dekolonizacja to trzyodcinkowy dokument, w którym po raz pierwszy widzimy znaną nam historię z odwróconej perspektywy. Pierwsza część to okres prób podejmowania walki (1858-1926) i pierwsze wyłaniające się postaci bojowników. Druga to czas walk wyzwoleńczych (1927-1954), zakończony w latach 60. odzyskaniem niepodległości przez niemal wszystkie kolonie. Trzecia część obejmuje okres postkolonialny (1958-2012), w którym niepodległe państwa mierzą się z własnym losem.

Film do obejrzenia tutaj.

Spotkanie autorskie Bernarda Kucinskiego na 30. Festiwalu Kultury Żydowskiej. Prowadzenie: Michał Nogaś.

Fikcja oparta na prawdziwej historii zaginięcia siostry autora podniosła w Brazylii ważną debatę związaną z nierozliczeniem sprawców mordów dokonanych w latach 70. XX wieku na zlecenie współpracującego z ówczesnymi władzami USA reżimu, a nawet zamiataniem sprawy pod dywan przez przedstawicieli obecnych władz. „Kto szuka kości? Psy szukają kości” – usłyszeli bliscy ofiar od obecnego prezydenta Jaira Bolsonaro. Z bohaterem jednej z najbardziej poruszających rozmów zamieszczonych w tomie Z niejednej półki Michała Nogasia połączono się z przestrzeni namiotu FKŻ.

Wydarzenie organizowane przez Festiwal Kultury Żydowskiej we współpracy z KBF, operatorem programu Kraków Miasto Literatury UNESCO. Dofinansowano ze środków Ministra Kultury, Dziedzictwa Narodowego i Sportu pochodzących z Funduszu Promocji Kultury.

Zapis spotkania jest dostępny na .

O książce rozmawiają Agnieszka Lichnerowicz, Aneta Pytrus i Filip Kekusz.

"Zadziwiający i głęboki tekst".

"Waga i aktualność tej mocnej powieści mogą przyćmić jej walory literackie i historyczne".

"Lebiediew powieść szpiegowską przekształca w polityczną, nawet duchową, alegorię".

"Powieść o Nowiczoku była nieunikniona. Ale Debiutant wykracza ponad ramy materiału źródłowego".

Debiutant wśród thrillerów miesiąca!

"Pod koniec ubiegłego roku wydawnictwo Claroscuro wypuściło bombę – powieść chilijskiego pisarza Pedra Lemebela Drżę o ciebie matadorze". Interesujący artykuł o tłumaczeniu w dwumiesięczniku Książki. Magazyn do czytania.

"W Rosji nowe zło jest zakorzenione w starym złu".

"Pamięć to uznanie dziedzictwa. Przejmująco przedstawił w ostatnich latach ten wybór, jako etyczny obowiązek, wielki rosyjski pisarz Siergiej Lebiediew w powieści „Granica zapomnienia”. Mierzy się w niej z dziedzictwem zła, spychanego w niepamięć – dziedzictwem Gułagu w swojej ojczyźnie. I odkrywa, że pamięć nawet jednego człowieka nie jest nędzną łódką, ale arką. Ocala przed potopem zapomnienia. I oprawców, i ofiary. I tych, którym jesteśmy winni wdzięczność. Pomaga nam się odnaleźć".

"To zabawne. Nigdy nie czułem się zagrożony, od kiedy z dziennikarza stałem się pisarzem. Nie sądzę, by dzisiejsi włodarze Rosji uważali literaturę za tak istotną jak bolszewicy".

Wojciech Engelking z panem L. porozmawiał i poczynił ważny, w kategorii aktualiów rosyjskich, artykuł. Jest mowa o rządach autorytarnych i postrzeganiu literatury, o konformizmie i kolaboracji naukowców (bo przecież nie każdy może być Andriejem Sacharowem🤔), o zapomnianym "Kręgu pierwszym" Sołżenicyna, o sowieckim dziedzictwie i opuszczonych królestwach, o... A, zresztą... Czytajcie "Przeklęte pytania" i czytajcie Lebiediewa!

Granica zapomnienia, Dzieci Kronosa i Debiutant Siergieja Lebiediewa ukazały się w polskim przekładzie Grzegorza Szymczaka. W przygotowaniu - Ludzie sierpnia!

Początek: minuta 14:26

Siergiej Lebiediew o historii z długim cieniem w przeszłości, o małym nadwołżańskim mieście i o pewnym rosyjskim agencie.

Czym jest Debiutant? Moralno-filozoficznym studium jednostki, opowieścią o romansie pomiędzy totalitaryzmem a nauką w XX wieku czy też powieścią szpiegowską na miarę mistrza Le Carré?

W USA książka (pod tytułem Untraceable) ukaże się 2 lutego, a tymczasem NYT najpierw (w grudniu) umieścił ją na liście najbardziej wyczekiwanych premier 2021 roku, a teraz Tobias Grey, też dla NYT, anonsuje jej nadejście, dopytując autora o kulisy powstania powieści.

... jedynie literatura może uratować nas przed horrorem egzystencji... Przyjmijmy tę lekką parafrazę mądrości z murów za motto rozpoczętego roku. Bo cóż innego nam pozostaje, jeśli nie słowo?

Drodzy Państwo, gdy nas tu nie było, to byliśmy, rzecz jasna, gdzie indziej🙃, hodując nasze słabości i przerzucając się z lektury na film, z filmu na serial, z serialu do pościeli itd. Ale że my całkiem spaczeni jesteśmy, słowem właśnie, to tak bimbając, perełki wyłowiliśmy, następnie poszukiwania poczyniliśmy, i oto wkraczamy w 2021 rok z przeobfitym, jak na nas maluczkich, planem wydawniczym. Trochę to jak lot balonem, ale cóż... machina poszła w ruch! Szykuje się więc siedem (7) nowych publikacji oraz wydania drugie, poprawione, a w jednym przypadku także uzupełnione, trzech (3) naszych książek. (Jako że nas Państwo wyczyściliście dokładnie z wielu tytułów, to również dodruki w trakcie... ).

W wyliczeniu powyższym ujmujemy spóźnionego 👉Pascala Garniera o tytule „na dzisiaj nadal boksujemy się z tytułem” 🙂 i jeszcze bardziej spóźnioną część 1/3 antologii 👉USA Noir (ale jakże na czasie!). W końcu roku doszlusuje równie mocno aktualny tom 👉Hongkong Noir (czasem zastępujemy media...).

Kto z Państwa odważny, i lektur moralnie i politycznie zaangażowanych się nie lęka, będzie mógł letnie wieczory spędzać z kontrowersyjnym Izraelczykiem, Yizharem S. (👉Hirbet Hizah i Ha-shavuy - Więzień), uważanym przez jednych za zdrajcę, przez innych za sumienie narodu, a przez wielu za ojca literatury izraelskiej.

Nadrabiamy także poważną zaległość, i w odpowiedzi na masowe prośby/ groźby/ żądania/ błagania, w piersi się bijąc, z przyjemnością wielką wydajemy 👉Ludzi sierpnia Siergieja Lebiediewa, którego nikomu już przedstawiać nie trzeba...

Nastąpi wielki powrót do Chile i Francji. Bo czyż nie należy wydać natychmiast książki, którą czyta się na jednym wdechu, w jeden wieczór, bo krótka, ale która kamieniem leży na żołądku tygodniami? I zachwyca językiem, więc się wraca, i wraca, by się nim napawać... Albo takiej, która okazuje się niesamowitym wstępem do Arab Jazz, i jest kolejnym dowodem na to, że tylko poprzez noir można szczerze oddać rzeczywistość?

Nie będzie lekko, ostrzegamy, ale nie istniejemy po to, by zadowalać gusta większości...😉.

2021-01-01 - Drżę o ciebie matadorze jedną z 7 książek, które mogliście przegapić w podsumowaniu 2020 r. Kingi Dunin (Krytyka Polityczna).

2021-01-01 - Drżę o ciebie matadorze jedną z 3 książek 2020 r. najbliższych Michałowi Nogasiowi w podsumowaniu 2020 r.

2020-12-31 - Debiutant jedną z książek 2020 r. Bernadetty Darskiej.

25 grudnia 2020

Kto ma oczy, znajduje to, czego szuka, nawet z zamkniętymi oczyma.*

Podążając za skradzionym obrazem Caravaggia, zrobiliśmy skok w bok, i trafiliśmy do Florencji, gdzie kilkaset lat przed nami dotarł z Brugii pewien obraz. Wzbudził głęboki podziw wśród florentyńczyków, zafascynowanych wówczas grzeczną "Wiosną" Botticellego. Bo oto mamy ostatnich z ostatnich... Pomarszczone twarze, sękate dłonie, liche ubrania... Zdumieni, poruszeni, a może nawet wzruszeni, na pewno jednak zaciekawieni i pełni nadziei...

I tak pomyśleliśmy, patrząc z pewną zazdrością na tych pasterzy, że chcielibyśmy Państwu i sobie samym życzyć, byśmy znaleźli to, czego nie szukamy, a co nam potrzebne, by zdumienie i zaciekawienie nas nie opuszczało, a wiara i nadzieja mocno z nami wszystkimi w kolejnych miesiącach trwała... Dobrego odpoczynku i wiele radości w świątecznej oktawie!

PS. Hugo van der Goes, autor Tryptyku Portinarich, żył krótko. Na jego grobie wyryto napis: "Boleje po nim sztuka, gdyż nie zna mu równego".

(*Italo Calvino)

Siergiej Lebiediew, ale również Grzegorz Szymczak, Aleksandra Zywert i Piotr Oleksy w programie Wojciecha Stanisławskiego i Jakuba Moroza Sądy, przesądy - w powiększeniu - zapraszamy!

Prowadzenie: Wojciech Szot

Spotkanie z Siergiejem Lebiediewem w ramach Festiwalu Fabuły.

Prowadzenie: Piotr Oleksy, tłumaczenie: Agnieszka Smólczyńska-Wiechetek

Link do transmisji wideo: Facebook.

W Centrum Kultury Zamek Siergiej Lebiediew gościł także w marcu 2019 r. Poniżej zapis wideo ze spotkania

Relację ze spotkania autorstwa pana Jacka Adamca zamieszczono na stronie kulturapoznan.pl.

Przy okazji ukazania się polskiego przekładu książki "Tengo miedo torero" (Wydawnictwo Claroscuro, polski tytuł „Drżę o ciebie matadorze"), jedynej powieści napisanej przez nietuzinkowego autora chilijskiego - Pedro Lemebela, odbyła się na rozmowa na temat odzwierciedlenia, jakie znajduje w literaturze życie osób wykluczonych i seksualności mniejszościowych. Przybliżyliśmy publiczności postać pisarza, artysty wizualnego i rewolucjonisty, działającego na rzecz marginalizowanych grup społecznych. Książka opowiada szczególną historię, dziejącą się w krytycznym momencie dla dyktatury Pinocheta. Wątkiem przewodnim utworu jest miłość dojrzałego homoseksualnego mężczyzny do działacza lewicowego podziemia, należącego do chilijskiej organizacji partyzanckiej Frente Patriótico Manuel Rodríguez, który weźmie udział w zamachu na dyktatora.

Udział wzięli: Julio Bravo - Ambasador Chile w RP, Tomasz Pindel – tłumacz powieści "Drżę o ciebie matadorze", Bartosz Żurawiecki – pisarz i działacz LGBTI+, Diego Riveros – wykładowca literatury i pisarz, Dimarco Carrasco – historyk, aktywista oraz Claroscuro.

Prowadzenie: Maciej Makselon.

Zapis wideo wydarzenia:

Organizatorzy: 🤝 Ambasada Chile w Polsce, Instytut Cervantesa w Warszawie i Wydawnictwo Claroscuro.

Polski przekład książki "Tengo miedo torero" wydano dzięki dofinansowaniu Ministerstwa Spraw Zagranicznych Chile w drodze konkursu DIRAC 2020.

🎥 Wydarzenie w sieci. Dokument z polskimi napisami będzie dostępny od dnia 29 października od g. 18.30 przez cały tydzień na kanale YouTube Wydawnictwa Claroscuro.

Organizatorzy: 🤝 Ambasada Chile w Polsce, Instytut Cervantesa w Warszawie i Wydawnictwo Claroscuro.

Jak ustawić napisy polskie:

1. Kliknij Ustawienia

   

2. Wybierz Napisy.
3. Wybierz język.

Publiczność przyznała Nagrodę im. Natalii Gorbaniewskiej Dzieciom Kronosa Siergieja Lebiediewa.

Z całym impetem wjeżdża na salony przepiękna i wzruszająca, odważna i niezwykła w swojej barokowej kiczowatości opowieść pewnego Chilijczyka, a niejaka Ciotuchna z Naprzeciwka dołączy do naszej wydawniczej rodziny. Opublikowana w 2001 roku, uznana została w Chile za książkę otwierającą nowe tysiąclecie. Wstyd się przyznać, ale nam wpadła w oko, a tak naprawdę to od razu w serce (!), dopiero 4 lata temu. Od tamtej pory jej wydanie w Polsce stało się naszą obsesją. Jesteśmy więc szczęśliwi, że po tylu zmaganiach możemy się z Państwem dzielić naszym zachwytem... Ale co Ciotuchna ma z nami wspólnego? To próbujemy tutaj przedstawić... Zanim więc nas zmiażdżycie😉, posłuchajcie...

🦋"Drżę o ciebie matadorze" i Pedro Lemebel; przekład: Tomasz Pindel.

Kolacjonowanie: Juan Diego Ramirez.

Ilustracje: Piotr Marzec.

Szymon Kloska i Tomasz Pindel w Piątce z literatury o powieści Pedra Lemebela.

24 września 2020

"Lebiediew nie ma czasu. Na anegdoty o sytych breżniewowskich latach, o grotesce stalinowskiego empiru i dziwności pieriestrojki, które lubimy czytać w tylu innych powieściach. Zatapiane barki z łagiernikami, skazańcy służący jako "manekiny" do eksperymentów w laboratoriach, kontenery, cuchnące ropą i krwią przesłuchań - mówi: oto, co przemilczała Rosja, oto, jakie jest źródło jej złych snów."

W "Debiutancie" osiąga jakby od niechcenia mistrzostwo Le Carre'a. Ale ten sam Lebiediew jasno pokazuje, że thrillerowa forma jest tylko zachętą, żartem (...). Z bardzo dawnych czasów potrafi bowiem przywołać godność poety, który nie bawi się w ćwiczenia stylistyczne, nie wypełnia fabuły modułami - z trudem, jakby naprawdę belkę dźwigał, na serio odmalowuje, szczegół po szczególe, świat, któremu w nagrodę przywrócona jest substancjalność: nagle czujemy "kamienisty chłód strumienia i zgniliznę dużych, długo obumierających bukowych liści".

Nie komentujemy, gdy Wojciech Stanislawski (dziękujemy!) pisze, kolejny już raz, o wyjątkowości prozy Siergieja Lebiediewa. Link do artykułu w komentarzu. Do przeczytania. Artykuł i Lebiediew. Takie czasy, że obowiązkowo...

16 września 2020

"Książki - ich bliskość, fizyczny kontakt z nimi, ich zapach, treść - stanowią najbezpieczniejsze schronienie przed tym światem potworności. To najprzyjemniejsza i najsubtelniejsza forma podróży ku bardziej łaskawym lądom" (T.D.)

🗞Wczesnym majowym porankiem 1993 roku trzydziestodziewięcioletni mężczyzna został zastrzelony w samochodzie, tuż przed swoim domem. Bezwładne ciało wyciągnięto zza kierownicy i położono obok. Na asfaltowej nawierzchni leżał Tahar Djaout - jeden z największych pisarzy północnoafrykańskich, potencjalny kandydat do literackiej Nagrody Nobla🗞.

W wydawniczej skrzynce na listy znaleźliśmy ciepły jeszcze numer magazynu "Nowe Książki" (9/2020). A w nim solidne teksty dwa (dziękujemy!), prezentujące niedokończone dzieło Djaouta (Paweł Zajas) i kronikę poszukiwań Kucinskiego (Marcin Kołakowski). Obydwie wypowiedzi uznajemy za kolejne, mocne potwierdzenie słuszności naszych wydawniczych decyzji. Zresztą bardzo osobistych decyzji...

📝 "Ostatnie lato rozumu" - poetycki hymn na cześć subwersywnego piękna literatury, (...) mieszanina wściekłości i melancholii (Paweł Zajas).

📍Tahar Djaout, "Ostatnie lato rozumu", przekład: Gabriela Hałat.

Wprowadzenie: Alek Baylee Toumi, przekład: Aleksandra Szymczyk.

📍Lektura obowiązkowa w ponadczasowym niezależnym kanonie lektur.

14 września 2020

Potrafi tworzyć tak różne powieści, a wciąż na niedoścignionym poziomie... W "Granicy zapomnienia", a następnie w "Dzieciach Kronosa" sam postawił sobie wysoko poprzeczkę... "Debiutantem" udowadnia, że wciąż nie ma drugiego takiego pisarza, który pisałby o minionej i obecnej Rosji z tak przerażającym filtrem prawdy... Robi to w wielkim stylu i autentycznością, która snuje się za czytelnikiem długo po zakończonej lekturze....Mowa, rzecz jasna, o Siergieju Lebiediewie, którego trzecią, wydaną przez nas powieść wzięła pod lupkę Księgarka na regale (link w komentarzu). Polecamy uwadze całą wypowiedź, w dwóch zresztą odsłonach: w drugiej Elwira nas "wyręcza"😋, odnosząc się do dylematów na temat inicjacji przygody z Lebiediewem, tudzież wyższości "Granicy..." nad pozostałymi utworami😉 (dziękujemy).

👉Siergiej Lebiediew Sergey Lebedev "Debiutant", tłumaczył Grzegorz Szymczak.

9 września 2020

Siergiej Lebiediew w rozmowie z Filipem Memchesem - lektura obowiązkowa!

Pierwszy raz się zdarza w historii nagrody Literackiej Nagrody Europy Środkowo-Wschodniej ANGELUS, żeby dwa razy z rzędu ten sam autor znalazł się w finale. Dokonał tego Siergiej Lebiediew, oczywiście we wspaniałym tłumaczeniu Grzegorza Szymczaka. Poprzednio do finału trafiła Granica zapomnienia, teraz Dzieci Kronosa.

A 20 sierpnia odbyła się światowa premiera Debiutanta - 👉 wyjątkowo aktualna i konieczna lektura.

Światowa premiera! Do kupienia już od 20 sierpnia.

To teatralno-muzyczno-literackie wydarzenie we wrocławskiej Księgarni Hiszpańskiej zrealizowane zostało przez Towarzystwo Aktywnej Komunikacji we współpracy z Fundacją Libros Libres. Kuratorem tegorocznej edycji był Marcin Kurek. Trzecią NOI wyreżyserowała Katarzyna Dudzic-Grabińska, która wraz z zaproszonymi aktorami opracowała premierowe, dotychczas niepublikowane po polsku prozy napisane w językach katalońskim, portugalskim i hiszpańskim.

Zapis całości wydarzenia jest dostępny na stronie MF Opowiadania.

Taka sytuacja, że już drugi rok z rzędu twórczość Siergieja Lebiediewa w tłumaczeniu Grzegorza Szymczaka zostaje zauważona przez jurorów Literackiej Nagrody Europy Środkowo-Wschodniej ANGELUS👌. Poprzednio Granica zapomnienia w finale, teraz Dzieci Kronosa na razie na długiej liście... Jeśli ktoś nie pokłada wiary w małe, niezależne wydawnictwo, i po Lebiediewa jeszcze nie sięgnął, to niech uzna, że może jury wie, co czyni😉, i zaległości czym prędzej nadrabia... Tym bardziej, że w przedsionku czeka 👉Debiutant, najnowsza książka Siergieja.

18 maja 2020 - O dziele Tahara Djaouta rozmawia Jakub Moroz z tłumaczką książki - Gabrielą Hałat. Zachęcamy do posłuchania!

《Ekstra książka na dzień ekstra!》 Wskazówka literacka na wyjątkowy dzień w roku od kulturalnych dziennikarzy, Natalii Szostak i Michała Nogasia👌. "K. Relacja z pewnych poszukiwań" Bernardo Kucinskiego znalazła się w szóstce polecanych lektur.

To dobrze, że ta niezwykle mocna i ważna powieść, przywołująca wydarzenia z przeszłości, ale jednocześnie bardzo aktualna, trafia w Polsce do coraz szerszego grona odbiorców, że ma swoich "ambasadorów", którzy widzą w niej dużo więcej niż opowieść o niedobrych latynoskich generałach, o zbolałym stratą córki ojcu i pożółkłych fotografiach... Bernardo Kucinski, dziennikarz i naukowiec, opozycyjny działacz polityczny, potomek Żydów z Włocławka, pisze to, czego nie chcemy czytać. A więc czytajmy!

W "Czytelni" (Dwójka PR) o Dzieciach Kronosa Małgorzata Szymankiewicz rozmawiała z Magdą Mikołajczuk i Piotrem Koftą.

O książce z miłością do Pragi w tekście pod tytułem: „Praga Noir”: czarny kryminał z miasta utrapienia. Więcej...

W programie Moje książki (Jedynka, PR), Magda Mikołajczuk rozmawiała z tłumaczem Siergieja Lebiediewa, dr Grzegorzem Szymczakiem. Polecamy!

O rynku książki i polecanych tytułach wydanych w 2019 r. w programie Sądy przesądy – rozróby u Kuby (minuta 16:36 oraz 49:56)

O niebanalnym pomyśle możemy mówić w przypadku zbioru opowiadań Praga Noir. Redaktor Pavel Mandys zaprosił bowiem do współpracy grono znanych, chętnie czytanych i nagradzanych czeskich pisarzy, dając im następujące zadanie: opowiadanie kryminalne noir z akcją umieszczoną w Pradze. Więcej...

Kucinski doskonale panuje nad formą swojej opowieści, dostosowując ją do poszczególnych wątków i intensyfikując dzięki temu siłę przekazu. Lektura obowiązkowa. Więcej...